Morgen gaan wij "echt afscheid nemen",wij gaan hem wegbrengen naar zijn laatste rustplaats.Berend,wat heb jij een strijd gestreden en wat heb jij gevochten!Jij was een mooi en dapper mens,en hoe fijn is het dat om met je dierbaren om je heen met een lach en een traan afscheid te kunnen nemen.Rust zacht
Vaders sterven niet
Ze glijden hooguit naar de overkant
Ze leven verder in wie blijft
In woorden en gedachten
Vaders sterven niet
Ze blijven altijd in de buurt
Je ziet hen in de spiegel
In een stukje van jezelf
Je voelt hen in de pracht die leven heet
Vaders sterven niet
Ze worden bewakers van de tijd
Lieve familie,
Gecondoleerd met het verlies van Berend.
Ik wens jullie veel sterkte met het laatste afscheid en de verwerking van dit verlies.
Toen ik Berend leerde kennen was hij al ziek. Zoals het kwam heeft hij het gedragen. Elke keer weer tegenslag maar door zijn wilskracht en doorzettingsvermogen overwon hij veel.
Ik heb dan ook diep respect wat hij allemaal heeft doorstaan.
Ik het laatste gesprek vertelde Berend ik kan niet meer, mijn lichaam is op. Dan is het goed zo. Nu verlost uit zijn lijdensweg.
Berend ik bewaar mooie herinneringen aan je en het zijn er veel. Berend rust zacht, je hebt het verdiend.
Liefs Janny
Het is over en uit,
het eind is aangekomen.
Opa was dapper en sterk.
En hij heeft veel doorstaan,
Hij heeft doorgevochten,
Tot het eind, tot hij niet meer kon.️
Mijn vader.
Papaatje, Opi.
Berend Oosterveen
07-05-1945 / 01-05-2021.
Mijn hart een open wond door rouw.
Met heel mijn hart en ziel houd ik van jou.
Mijn hoofd heeft jouw sterke wil en zegt het is beter zo, eindelijk zonder pijn.
Het was de afgelopen 12 jaar voor jou door ziekte heel vaak meer dan minder fijn.
Bewonderenswaardig is jouw kracht, doorzettingsvermogen en levenslust.
Zelfs doodgaan deed je ondanks alle zelfgekozen sedatie nog bijna bewust.
Ons lijntje is zo sterk en dat is waarom ik huil en brul. Het leven is soms rauw en harteloos en toch ook zo liefdevol en gul.
In de afgelopen 5 weken werd mijn grootste droom werkelijkheid. Mijn kind gezond ter wereld. Dit geluk met jou delen papa, wilden wij allebei zo graag, zo'n mooie waardevolle tijd.
Ook mijn grootste nachtmerrie kwam uit. Mijn pappie op zijn sterfbed. Het kaarsje ging maar moeizaam uit. Zelfs nu nog strijden en zoveel pijn. Wat kan het leven hard zijn.
Ik ben blij dat jij nu in rust bent en we zullen doorgaan voor Beau, onze lieve, kleine vent.
Hij gaf jou de afgelopen tijd veel plezier. Ookal was het maar een paar weken, het heelde ons, versterkte familiebanden en gaf liefde en vertier.
In 5 weken mocht ik het geschenk van leven bieden aan Beau. En jou helpen sterven papa, een bijzonder cadeau. Leven en dood samen hand-in-hand. Een korte tijd en toch zo'n sterke band.
Papa. Geen prater. No nonsens. Zorgzaam. Bewogen leven en Sterk als een Beer. We houden van jou van hier tot aan de maan.
Jij gaf ons kinderen het leven. Nu laten we jou gaan.
Als je van iemand houdt
en je bent door de dood van elkaar gescheiden,
dan is er op de wereld niets en niemand,
die de leegte van de afwezigheid kan vullen.
Probeer het maar niet, want het zal je nooit lukken.
Aanvaard liever het gemis dat je is overkomen.
Dat klinkt hard, maar het is ook een grote troost,
want zolang de leegte werkelijk leeg blijft,
blijf je daardoor met elkaar verbonden.
Zeg niet: God zal de leegte vullen,
want geloof me dat doet Hij niet.
Integendeel: Hij houdt de leegte leeg
en helpt ons om zo de vroegere gemeenschap
met elkaar te bewaren, zij het ook in pijn.
Hoe mooier en rijker de herinneringen,
des te moeilijker is het afscheid.
Maar dankbaarheid zal de pijn der herinnering
veranderen in stille vreugde.
De mooie dingen van vroeger
zijn geen doorn in het vlees,
maar een kostbaar geschenk,
dat je met je mee draagt.
Zorg dat je niet altijd blijft graven in je herinneringen,
maar doe dat van tijd tot tijd.
Ook een kostbaar geschenk bekijk je niet aldoor,
maar alleen op bijzondere ogenblikken.
Buiten die ogenblikken is het een verborgen schat, een veilig bezit.
Dus, droog je tranen en huil niet,
Als je van me houdt.
Dietrich Bonhoeffer
Prachtig gedicht. Sterkte Anja en verdere familie
Ik weet: er is een wereld voorbij de grens van de dood.
Ik weet: voorbij het duister van de dood word het licht.
Vraag me niet hoe ik dat weet: ik weet het gewoon. Met mijn hart
Ik kan het nauwelijks geloven, en toch is mijn hart er zeker van.
De dood is geen einde, het is slechts een nieuw begin.
Ik weet: dat je hier niet meer bent maar dat je ons wel kunt zien.
Je aardse leven is beëindigd maar je begint een nieuw leven, vol licht en liefde, zonder pijn en in vrede.
Ik weet: liefde is eeuwig.
Liefde kan niet sterven.
En daarom blijven wij verbonden in eeuwige liefde.
En als het mijn tijd is, wanneer ik ook de grens van de dood zal overschrijden, zien wij elkaar weer terug.
Dit hebben wij samen besproken en hoe we elkaar weer terug zullen zien en hoe we elkaar kunnen herkennen in ons volgende leven samen.
Want liefde is eeuwig en blijft ons verbinden, nu en straks.️❤️❤️